Logo Erfgooiers

Een verslag van de reis in oktober 2017, geschreven door mevrouw Terhorst.

Wij kijken terug op een geslaagde studiereis naar Tanzania. Samen met Sylvian Nijhuis, onze lokale gids Baraka en 14 leerlingen zijn we op pad geweest. Het was maar 12 dagen, maar het leek veel langer, omdat we zoveel hebben meegemaakt. Het was bijzonder om zo’n reis met leerlingen te maken, zo kijk je zelf ook met andere ogen naar een land als Tanzania.

Onze basis lag in Mwanza, de tweede stad van Tanzania, gelegen aan het Victoriameer. We zijn twee dagen de stad uit geweest zodat we ook het platteland hebben gezien en ervaren.

Mwanza wordt ook wel rock city genoemd door de granietblokken die in het landschap verspreid liggen. Dit gaf mij de mogelijkheid om een lesje geologie te geven bij een uitzichtpunt over het meer.

Verder hebben we een aantal scholen bezocht waar onze leerlingen met Tanzaniaanse leerlingen in gesprek gingen. Deze interactie werd erg op prijs gesteld door onze leerlingen en ze deden het prima, stelden goede vragen en vertelden de juiste dingen. We werden meestal toegezongen als we een klas instapten, wij zongen dan het liedje “in de maneschijn” als tegenprestatie, tot grote hilariteit van de leerlingen daar.

Er stond ook een aantal ziekenhuisbezoeken op het programma om twee leerlingen input te geven voor hun PWS. Zij hebben alle informatie die ze nodig hadden voor hun onderzoek kunnen verzamelen. We weten nu dat de situatie op het platteland nog altijd treurig is, hoewel er sinds een aantal jaar wel een goed vaccinatieprogramma is ingevoerd. In de plattelandskliniek ontbreekt het nog aan essentiële medicijnen en het is er niet echt ingericht op serieuze problemen. De privé-ziekenhuizen in de stad waren beter, maar we besloten dat we ook daar liever niet terecht wilden komen.

We hebben nog een project met inkomen genererende activiteiten voor vrouwen en jeugd bezocht. Dan is het wel even slikken als een deelnemer zich voorstelt en vertelt dat ze 18 is, aidswees is, twee kinderen heeft en nog een zusje waar ze voor zorgt. Het contrast met onze leerlingen kon bijna niet groter. Ze lieten zien wat ze leerden om te maken met simpele middelen. We hebben zelfgemaakte herbal-thee en zeepjes ingekocht om te verkopen voor de Stichting Support School Fees op de presentatieavond 12 december.

Er was ook tijd ingeruimd voor fysieke inspanning. We weten nu dat een les bij een sportschool nog zwaarder is dan in Nederland, omdat je ook zonder veel inspanning al behoorlijk zweet, laat staan als je opgezweept wordt door een overenthousiaste trainer.

Een partijtje voetbal mocht ook niet ontbreken, dus onze lokale gids had een ontmoeting met een lokaal team geregeld. Met maar twee ‘echte’ voetballers in ons gezelschap en een heleboel meiden die niet stonden te springen om mee te doen, verzonnen we een list. De jongens hadden geregeld dat het voetbalteam van het hotel met ons mee wilden doen. Zo begonnen we met alle leerlingen van het Erfgooiers in het veld, maar wisselden we de meiden langzaam voor de medewerkers van het hotel. Het spel werd daarna wel wat harder. Konden meiden aan de bal behoorlijk oprukken zonder gehinderd te worden, werd er nu behoorlijk fysiek gespeeld. Ruben wist te scoren maar helaas verloren we met 4-3.

Ontspanning was er ook door een dagje op safari te gaan. We hadden geluk en hebben veel wild gezien. De klassiekers: zebra, giraffe, olifant, impala, hippo, gnoe en buffel verschenen allemaal voor onze jeeps, maar ook twee keer leeuwen en zelfs een keer met kleintjes, schattig!

De laatste dag was een stranddag. Zwemmen in een lauwe superblauwe zee en voetballen in het zand. Dit hadden we nodig na de ruim 20 uur durende busreis die we dwars door Tanzania maakten om onze vlucht te halen. Alle binnenlandse vluchten waren namelijk gecanceld. Zo hebben we ook nog meegemaakt dat er dingen zo maar anders kunnen lopen dan je dacht. Al met al een indrukwekkende ervaring voor allemaal en dit zal lang blijven hangen bij de deelnemers. We hopen dat ze hierdoor weer een beetje genuanceerder naar de wereld kijken.

In de lokale kranten is er veel aandacht besteed aan deze mooi reis, zoals dit artikel.